Κάποτε...

Κάποτε μου χάρισες έναν ολόκληρο Κόσμο...

Κάποτε μου άπλωσες το χέρι για να κρατηθώ...
Το πήρα και το κράτησα για λίγα λεπτά...
Για πολύ λίγα και... νόμισα ότι... Κρατάω Όλη την Ευτυχία του Κόσμου...

Κάποτε με έκανες να νιώσω ότι Υπάρχω...
Ότι δεν είμαι Ένα σκέτο νούμερο...
Ότι είμαι Άνθρωπος...
Η Νύχτα Έλαμψε... Το Σκοτάδι Διαλύθηκε...

Τ' Αστέρια και το Φεγγάρι, Υποκλίθηκαν Σε Σένα....
Μέσα Σε Μιά Αγκαλιά, Φυλάκισες  Όλη την Μοναξιά μου...

Κάποτε μου Χάρισες την Ελπίδα...
Μ' Ένα Σου Βλέμμα... πλημμυρισμένο από Λαχτάρα και Αγάπη.... 
Με λίγες λέξεις...

"Τώρα Σ' έχω κοντά μου"

Ένα χρόνο μετά... κι Εσύ έχεις φύγει... Άραγε θυμάσαι...