Γλυκοχάραμα Στο Σαρωνικό

 Πειραϊκή 7 Νοεμβρίου 2011... 

Ώρα 7 παρά 22΄ το πρωί...

 Ποιό χέρι μπορεί να τα ζωγραφίσει;

Πειραϊκή 7 Νοεμβρίου 2011... 

Ώρα 7 παρά 22΄ το πρωί...

Όλη η Ομορφιά της Φύσης... 

Μέσα στα χρώματα της Αυγής... 

Όπου Μας Πάει - Γιάννης Κότσιρας

 

Όπου Μας Πάει... Και Όπου Βγει...
Φτάνει Νάσαι Μαζί ... Μικρή Μου Νεράϊδα...
Σε Λατρεύω... Χωρίς Εσένα Πια Δεν Ζω...
Μένω Μαζί Σου... Κι ας  χαθώ...

Όπου Μας Πάει - Γιάννης Κότσιρας

Όσες φορές κι αν Σ' Αρνηθώ
τόσες γυρίζω πάλι εδώ...
Έξω από Σένα πια δεν ζω
και μάταια προσπάθησα...
Σ' άλλη τροχιά να μπω...
Μένω Μαζί Σου κι ας  χαθώ!!!

Όπου μας πάει
Φτάνει Νάσαι μαζί,
Ψυχή Μου Εσύ...
Και όπου βγει...
Όπου μας πάει
Έλα δος μου ζωή
Η Αγάπη αυτή
Κλειστή στροφή...

                                                                                                          
Δεν το μπορώ να μη Σε δω
μες στο σκοτάδι θα Σε βρω...
Κι αν κάποια μέρα πληγωθώ
τη μοίρα μου την διάλεξα...

Όπου με πας θαρθώ χνάρια ψυχής θ' ακολουθώ...

 

Όπου μας πάει

Φτάνει Νάσαι μαζί.....

Ψυχή Μου Εσύ...
Και όπου βγει...

Χωρίς  Εσένα  
Τι  Να  Την  Κάνω τη  Ζωή;

Το Μεγάλο Μας Τσίρκο

Όταν συνεργάζονται όλοι αυτοί οι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ δεν μπορεί παρά να δημιουργηθεί κάτι Τέλειο. Καμπανέλης, Ξαρχάκος, Ξυλούρης, Καρέζη, Καζάκος, και όλοι οι υπόλοιποι μας παρέδωσαν αυτό το αριστούργημα.

Το Μεγάλο Μας Τσίρκο

Από το ομώνυμο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλη.

Το έργο είχε απαγορευτεί από την χούντα των συνταγματαρχών. Η Τζένη Καρέζη συνελήφθη και για αρκετές μέρες έκανε «διακοπές στις σουϊτες της Γενικής Ασφάλειας Αθήνας», με ότι αυτό συνεπάγεται. Το ίδιο και ο Κώστας Καζάκος. Αλλά και οι υπόλοιποι συμμετέχοντες και δημιουργοί, δεν έμειναν έξω απ’ αυτό «το παιχνίδι». Η Ασφάλεια δεν ξέχασε κανέναν απ’ αυτούς. Φρόντιζε με κάθε μέσον και τρόπο, να τους δηλώνει την παρουσία της.

Παίχτηκε τελικά με την μεταπολίτευση το καλοκαίρι του 1974 στο θέατρο Αθήναιον. Σήμερα, κοντά 40 χρόνια μετά, είναι επίκαιρο, όσο πιθανόν δεν ήταν την εποχή που γράφτηκε και παίχτηκε.

Συμμετείχαν οι Κορυφαίοι Ηθοποιοί: Τζένη Καρέζη, Κώστας Καζάκος, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Σ. Κωνσταντόπουλος, Ν. Κούρος, Τίμος Περλέγκας, Χρήστος Καλαβρούζος.

Η Μουσική είναι του Σταύρου Ξαρχάκου.

Οι Στίχοι του Ιάκωβου Καμπανέλη.

Ερμηνεύει ο Αθάνατος Νίκος Ξυλούρης με την συμμετοχή του θιάσου.

Μεγάλα νέα φέρνω από κει πάνω

περίμενε μια στάλα ν’ ανασάνω,

και να σκεφτώ αν πρέπει να γελάσω,

να κλάψω, να φωνάξω, ή να σωπάσω.

Οι βασιλιάδες φύγανε και πάνε

και τώρα στο λιμάνι, κάτω στο γιαλό,

οι σύμμαχοι τους στέλνουν στο καλό.

Καθώς τα μαγειρέψαν και τα φτιάξαν

από ξαρχής το λάκκο τους εσκάψαν.

Κι από κοντά οι μεγάλοι μας προστάτες

αγάλι-αγάλι εγίναν νεκροθάφτες.

Και ποιος πληρώνει πάλι τα σπασμένα

και πώς να ξαναρχίσω πάλι απ’ την αρχή

κι ας ήξερα τουλάχιστον γιατί.

Το ριζικό μου ακόμα τι μου γράφει

το μελετούνε τρεις μηχανορράφοι.

Θα μας το πουν γραφιάδες και παπάδες

με τούμπανα, παράτες και γιορτάδες.

Το Σύνταγμα βαστούν χωροφυλάκοι

και στο παλάτι μέσα οι παλατιανοί,

προσμένουν κάτι νέο να φανεί.

Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες,

ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες,

Εφτά ο τόκος, πέντε το φτιασίδι,

σαράντα με το λάδι, και το ξύδι.

Κι αυτός που πίστευε και καρτερούσε

βουβός, φαρμακωμένος στέκει και θωρεί,

τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί.

Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

μην έχεις πια την πείνα για καμάρι,

Οι αγώνες που χεις κάνει δεν φελάνε

το αίμα το χυμένο αν δεν ξοφλάνε.

Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή

του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί.

Στο σχετικό video έχουν χρησιμοποιηθεί φωτογραφίες που "σαρώθηκαν" από το ομώνυμο άλμπουμ καθώς και φωτογραφίες από το διαδίκτυο. Προσπάθησα να επικαιροποιήσω τους στίχους του Καμπανέλη, με όλα όσα βιώνουμε σήμερα. Το αποτέλεσμα είναι στην κρίση σας.

Μη Μου Ζητάς…

Αν Ήξερες Πόσο Σ’ Αγαπώ…

Αν Ήξερες Πόσο…

Μη μου ζητάς να Σ’ αρνηθώ

και να Σε λησμονήσω…

Χωρίς Εσένα στη ζωή

δεν γίνεται να ζήσω…

Μη μου ζητάς να μην πονώ

και να μην υποφέρω…

Είναι η ζωή μας δύσκολη

το ξέρεις και το ξέρω…

Μη μου ζητάς απάντηση

στο δίλημμα να δώσω…

Και την Αγάπη μου για Σε

για πάντα να σκοτώσω…

Μη μου ζητάς τον δρόμο τον αδιάβατο

να μην τον περπατήσω…

Εσένα θέλω πλάϊ μου

Εσένα μόνο Αγαπώ…

με Σένα θέλω να ζήσω…

Αν Ήξερες Πόσο Σ’ Αγαπώ…Αλλά Η Αγάπη Δεν Έχει Μέτρο...

 Η μουσική είναι του Γιώργου Χατζηνάσιου και το κομμάτι " Ψυχή και Σάρκα"  από την ομώνυμη ταινία.

Κοίτα

Αφιερωμένο με πολύ Αγάπη… Σε Σένα…

Για πάντα θα Είσαι στην Καρδιά Μου…

Για πάντα θα Είσαι στο Μυαλό Μου…

Κοίτα Στον Ουρανό…

Τ’ Αστέρια Γράφουν Τ’ Όνομά Σου…

Κοίτα Στη Θάλασσα…

Θα Δεις Το Γαλάζιο Της Καρδιάς Σου…

Κοίτα Τον Ήλιο…

Πήρε Το Φως Απ’ Τη Ματιά Σου…

Κοίτα Την Άνοιξη…

Έχει Τη Λάμψη Της Μορφής Σου…

Κοίτα Το Καλοκαίρι…

Έχει Τη Φλόγα Της Ζωής Σου…

Κοίτα Μικρή Μου Νεράϊδα…

Σ’ Αγαπώ… Να Προσέχεις…

Η μουσική του Video, είναι από την κινηματογραφική ταινία "Amelie" και είναι το κομμάτι "La Valse d' Amelie".

Τι Πας Να Κάνεις-Γιάννης Πάριος

Μία πανέμορφη μπαλλάντα από την φώνη του

Γιάννη Πάριου...

Τι πας να κάνεις... Γιάννης Πάριος

Εγώ δεν ήμουνα καλά

που έκανα κι έδινα πολλά

Σ' αγγίζω τάχα και φιλιά Σου ζητιανεύω...

Έχω κρυώσει ξαφνικά

κι έχω σηκώσει τον γιακά

κι ας είναι Αύγουστος, ακόμα Σε Λατρεύω...

Τι πας να κάνεις, Τι πας να κάνεις

Δεν είναι η Αγάπη μου

εχθρός να την ξεκάνεις...

Τι πας να κάνεις, Τι πας να κάνεις

Δεν είναι η Αγάπη

ένα τρένο που το χάνεις...

Εγώ που γύρναγα παλιά

και ξενυχτούσα στα σκαλιά

Έρχομαι τώρα και μπροστά Σου καταθέτω...

Μία Καρδιά, μία Ψυχή

κι ένα σώμα γιώταχι

Αυτά μονάχα τα προσόντα διαθέτω...

Τι πας να κάνεις, Τι πας να κάνεις

Δεν είναι η Αγάπη μου

εχθρός να την ξεκάνεις....

Τι πας να κάνεις, Τι πας να κάνεις

Δεν είναι η Αγάπη

ένα τρένο που το χάνεις...

Εσύ Είσαι το Τέλος...

Εσύ και η Αρχή...

Δεν Είσαι Εδώ-Δήμητρα Γαλάνη

Δεν Είσαι Εδώ-Δήμητρα Γαλάνη

Από τη Συλλογή "Παλίρροια"

Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος

Μουσική: Στέφανος Κορκολής

Πρώτη Εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη

Μες στο φως

Έφευγες μες στο φως

Γινόσουν χωρισμός

Έμενα πίσω εγώ...

Σ' όνειρο είχα δει

Φινάλε και αρχή

Κι έτρεμε το φιλί

Στα δύο μην κοπεί

Έφυγες τη στιγμή

Που Σου είχα αφεθεί

Που είχα αφεθεί...

Δεν Είσαι εδώ

Δεν Υπάρχεις πιά

Μες στη ζωή μου

Δεν Είσαι εδώ

Τώρα η νύχτα

Μετράει την αντοχή μου

Δεν Είσαι εδώ, Δεν Είσαι εδώ...

Μες στο φως

Έφυγες μες στο φως

Έγινες χωρισμός

Έμεινα πίσω εγώ...

Σ' όνειρο είχα δει

Φινάλε και αρχή

Κι έτρεμε η φωνή

Μη σπάσει και φανεί

Έφυγες τη στιγμή

Που Σου είχα αφεθεί

Που είχα αφεθεί...

Δεν Είσαι εδώ

Δεν Υπάρχεις πιά

Μες στη ζωή μου

Δεν Είσαι εδώ

Τώρα η νύχτα

Μετράει την αντοχή μου

Δεν Είσαι εδώ, Δεν Είσαι εδώ...

Άλλος Για Χίο Τράβηξε-Δημήτρης Μητροπάνος

Άλλος Για Χίο Τράβηξε  

Δημήτρης Μητροπάνος

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου

Μουσική: Δήμος Μούτσης

Πρώτη Εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Στα καλντερίμια συζητούν
ως το πρωί γειτόνοι
μα σκοτεινιάζει ο καιρός
και στις καρδιές νυχτώνει

 

Άλλος για Χίο τράβηξε πήγε
κι άλλος για Μυτιλήνη
κι άλλος στης Σύρας τα στενά
αίμα και δάκρυα πίνει

 

Σε πανηγύρι και γιορτή
απ' την Αγιά Μαρκέλλα
σ' αγόρασα χρυσή κλωστή
και κόκκινη κορδέλα

Άλλος για Χίο τράβηξε πήγε
κι άλλος για Μυτιλήνη
κι άλλος στης Σύρας τα στενά
αίμα και δάκρυα πίνει

Μιά Νύχτα - Δημ. Μητροπάνος

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ - ΔΗΜ. ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ

(ΤΟ ΝΗΣΙ)

Στίχοι:: Μίνως Μάτσας

Τη μοίρα μου τη διάλεξα στα μάτια σου που έγιναν πατρίδα μου
στα κύματα περπάτησα και κράτησα το βλέμμα για πυξίδα μου
οι φόβοι μου ασπίδα τη στιγμή που εγώ σε είδα στο Νησί
και φώτισες τις νύχτες μου, μα οι ώρες δεν περνούν ως το πρωί.

Να σ' έχω για μια νύχτα αγκαλιά κι ας είναι της ζωής η τελευταία
σου κάρφωσα στις πλάτες δυο φτερά να φαίνεσαι απ' τη μέρα πιο ωραία

Τα χέρια σου μ' αφήσανε μονάχο μες στου κόσμου το παράλογο
χαρές και λύπες γίνανε ουράνιο τόξο πάνω από την άβυσσο
στις πέτρες το φωνάξαμε πως θέλουμε να μείνουμε μαζί
υπόσχεση στον έρωτα κι ας σ' έχανα στο τέλος της στροφής

Να σ' έχω για μια νύχτα αγκαλιά κι ας είναι της ζωής η τελευταία
σου κάρφωσα στις πλάτες δυο φτερά να φαίνεσαι απ ' τη μέρα πιο ωραία

Το τραγούδι είναι από την Ελληνική σειρά "  Το Νησί "  που προβλήθηκε από το MEGA CHANNEL. 

Το Λάθος…

Όλα μου τα λάθη τα έχω πληρώσει...
Αυτό όμως θα με ζήσει...

 

Ιούλιος 2011

Εσύ Είσαι Το Τέλος…

Εσύ Και Η Αρχή…

Μένω με το λάθος μου να ζω

κι απόψε μες τα σκοτεινά

την Δική Σου την Μορφή θ’ αναζητώ…

Τα όνειρα ναυάγησαν

σκίστηκε η καρδιά μου

μα δεν θα δεις Εσύ ποτέ

τα δάκρυα στη ματιά μου…

Τώρα τις νύχτες ξαγρυπνώ…

Θέλω τόσο να Σε δω…

Με μιά φωτογραφία Σου

κοιμάμαι και ξυπνώ…

Με μιά Σου λέξη ξαναζώ…

Θα ζήσω με Το Λάθος μου

και θα Σε περιμένω…

Μες της σιωπής την παγωνιά

Τα Μάτια Σου θα χω συντροφιά…

Και θα Σε Περιμένω…

Όσο θ’ Ανασαίνω…

 

Εσύ Είσαι Το Τέλος...

Εσύ Και Η Αρχή...


Η μουσική του Video είναι της Ευανθίας Ρεμπούτσικα από το άλμπουμ " Τ' Αστέρι και η Ευχή" και είναι το κομμάτι " Μέσα Από Σένα".

Να ονειρεύομαι, Δημήτρης Λάγιος, Γιώργος Νταλάρας

Εκτός από την καταπληκτική μουσική σύνθεση του 

Δημήτρη Λάγιου και την φωνή του Γιώργου Νταλάρα, 

δείτε και τους στίχους... Καλό Ταξίδι...

Μεταφορτώθηκε από το χρήστη mauvestigmes την 3 Ιαν 2010

εικονοποίηση: Τζούλια Φορτούνη

Στίχοι: Δημήτρης Λάγιος
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας

Να ονειρεύομαι 

απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
να μπαίνω μέσα σου 

να καταστρέφομαι και να πεθαίνω

Η σωτηρία μου 

είναι ο θάνατος και το κορμί σου
να μπαίνω μέσα σου 

να καταστρέφομαι και να πεθαίνω

Να ονειρεύομαι 

απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
σ' ένα πλατύ γιαλό 

στην εγκατάλειψη λευκού χειμώνα

Να αγγίζω το βυθό 

και να ξοδεύομαι γιατί το θέλω
σ' ένα πλατύ γιαλό 

στην εγκατάλειψη λευκού χειμώνα

Να ονειρεύομαι 

απ' το παράθυρο να ταξιδεύω

Η γύμνια λάμπει 

με του λευκού τη λάμψη
Μαγεύει 

το θάνατο με το λευκό
απουσία κι όλα τίποτα, 

δαπάνη, γύμνια...

Να ονειρεύομαι 

απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
με τον έρωτα γύρω 

και το θάνατο κάτω απ' τα μάτια

Ξόδεμα συνέχεια 

δεν υπάρχουν μάσκες
  Τ' όνειρο  

είναι που μαγεύει

Ανοίγω.....Ξημερώνει.....

Φταίμε κι οι Δυό

Κι αν κάποτε γυρίσεις...Συγνώμη μη ζητήσεις

Δεν φταίω εγώ αν έφυγες

Δεν τόλμησες να μείνεις

Τα αδιέξοδα πολλά

και η ζωή καμίνι...

Δεν φταίς Εσύ που έφυγες

Δεν τόλμησα να Σου πω να μείνεις

Το δίλημμά μας ήταν σκληρό

πως να Σου πω "Μη φύγεις"...

Φταίμε κι οι Δυό...

Που δεν τολμήσαμε

Τα θέλω μας

Να σπάσουν τα μπορώ

Φταίμε κι οι Δυό...

Γιατί δειλιάσαμε

Να κάνουμε ένα βήμα

Τα σύνορα της λογικής

Να σπάσουμε

Με της Καρδιάς το κύμα

Πριν Φύγεις

όμως Σε παρακαλώ...

Δώσε μου ένα χάδι

Μπροστά μου...

υπάρχει ένας γκρεμός

και πίσω μου σκοτάδι...

Στης μοναξιάς την παγωνιά

θάχω την Μορφή Σου συντροφιά

Και στης νυχτιάς τη σκοτεινιά

Φάρους τα Μάτια Σου τα Φωτεινά

Θα Σε Προσμένω πάντοτε

και θα Σε περιμένω...

Κάποια στιγμή να ξαναρθείς

με της καρδιάς το τρένο...

Θα Σ' Αγαπώ Για Πάντα....

και δεν είναι λόγια....

Φύγε αφού το Θες

Κάποτε Θα Γυρίσεις...Και Θα Σε Περιμένω...Όσο Θα Ανασαίνω...

Φύγε αφού το Θες

δεν θα Σε Εμποδίσω

τι νόημα θα έχει

με πόνο αν Σε κρατήσω...

Δεν θα Σ' αγγίξω

δεν θα Σου Μιλήσω

Θα Σε κοιτώ στα Μάτια

με μιά καρδιά κομμάτια....

Κι αυτά θα λάμπουν

πιότερο απ' τον Ήλιο

και θα φωτίζουν

Ουρανό και Θάλασσα

πιότερο απ' το Φεγγάρι...

Φεύγοντας...

κάνε τον Ήλιο, την Πανσέληνο

κομμάτια, να μην τα ξαναδώ...

Το φως των δικών Σου Ματιών

μέσα μου να κρατήσω...

κι εκεί στην άκρη του γιαλού

γλυκά να ξεψυχήσω...

Τι νόημα έχει η ζωή χωρίς Εσένα?

Ο Χρόνος

                   Ανελέητος ο Χρόνος, κυλάει όλο και πιο γρήγορα. Μας προσπερνά Χωρίς Οίκτο, Αδειάζοντας, Κατεδαφίζοντας στο πέρασμά του, χώρους, τόπους, Ανθρώπους.

               Φιλίες που χάθηκαν στο πέρασμά του. Τα πρώτα Ερωτικά σκιρτήματα έρχονται στο νου σαν κιτρινισμένες φωτογραφίες. Σχέσεις που τέλειωσαν. Αγάπες που πέρασαν και σβήστηκαν.

               Άραγε τι έγιναν όλοι αυτοί; Ο Γιώργος, ο Νίκος, ο Γιάννης, ο Βρασίδας, η Φανή, η Μαρίνα, η Μαργαρίτα, η Ντίνα, η Ελένη;

                  Μόνο για τον Διομήδη ξέρω... Τον δολοφόνησε η χούντα στα 17 του...

Αγάπη

Αγάπη ΣΗΜΑΙΝΕΙ, Εσύ κι Εγώ,να βλέπουμε ΜΑΖΙ, την ίδια ΑΝΑΤΟΛΗ

Σημασία δεν έχει τι λες... αλλά τι νιώθεις...Σημασία δεν έχει ν' ακούς λόγια χωρίς ουσία και νόημα... αλλά να παίρνεις αυτό που πραγματικά σου δίνουν...

Σημασία δεν έχει να βλέπεις μόνο ότι φαίνεται...αλλά να μπορείς, να έχεις τη ματιά, που μπορεί να δεί πίσω από τον καθρέφτη...

Όταν Αγαπάς, πρέπει να νιώθεις...να μπορείς... να θέλεις να νιώσεις τον άλλον... πέρα από το Εγώ σου και τον εαυτό σου.

Όταν Αγαπάς, πρέπει να δίνεις... χωρίς να περιμένεις να πάρεις κάτι πίσω...Τότε μόνο Αγαπάς με την Καρδιά και την Ψυχή...

Αγάπη δεν σημαίνει, Κόκκινα Μάτια πρησμένα από το κλάμα...

Αγάπη δεν σημαίνει, να προσπαθείς ν'  αλλάξεις τον άλλον... Δέξου τον όπως είναι, με τα λάθη του και τα σωστά του...

Αγάπη ΣΗΜΑΙΝΕΙ... ένα κουλούρι...ένα πακέτο τσιγάρα...ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ... από εκεί που δεν το περιμένεις...

Βράδυ Σαββάτου

Γιατί ξανά τα ίδια; Έχουν περάσει πάνω από 15 χρόνια, από τότε που ήμουνα πάλι έτσι... Τι στην ευχή μου συμβαίνει και... ξανάγινα πάλι λιώμα; Γιατί πάλι άρχισε να μ' επηρεάζει η κακοήθεια, η διπροσωπία και η πουστιά που κυριαρχεί στην κοινωνία; 

 Νιώθω πολύ αδύναμος... πολύ ευάλωτος... Με το ζόρι κρατιέμαι για... να μην κάνω καμιά τρέλλα... Τι τρέλλα; Δεν ξέρω... Οποιαδήποτε....Ξανά πήρα τους δρόμους... Δύο τα ξημερώματα... Βράδυ Σαββάτου...  

Παραλιακή... Δεν ξέρω που θα σταματήσω... Καβούρι... Λαγονήσι... Σούνιο... Παραλιακή... Δεξιά λωρίδα... χαμηλή ταχύτητα... η μουσική στο τέρμα... και χίλιες μύριες σκέψεις στο μυαλό μου... Γύρω μου τρέχουν σαν τρελλοί... Πάνε να διασκεδάσουν... με πρόσωπα Κρύα κι Απρόσωπα.... Αδιάφορους, Παγερούς και Χαμένους τους βλέπεις...  

Κι εγώ; Εγώ χαμένος στις σκέψεις μου και τ' αδιέξοδα... Ξανά... όπως τότε... 15 με 20 χρόνια πριν... Μικρά τα διαλείματα της ευτυχίας... Ξανά οι ίδιες καταστάσεις... ΠΟΝΟΣ... ΠΙΚΡΑ... ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ κι ένα περίεργο πνίξιμο... Έκλεισα την μουσική... Σκέφτομαι... μόνο σκέφτομαι... χωρίς να μπορώ να καταλήξω κάπου... Σταμάτησα στο Λαγονήσι... εκεί στην άκρη της θάλασσας... Είναι μαύρη... σαν την ψυχή μου... αλλά η θάλασσα με ηρεμεί... Πάντα με ηρεμούσε όπως κι αν ήταν...  

Στο μυαλό μου έρχεται ΕΚΕΙΝΗ... ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑΡΘΕΙ... ΟΜΩΣ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΠΟΥ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ... ΤΗΣ ΜΙΛΑΩ ΚΙ ΑΣ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ Μ' ΑΚΟΥΕΙ... ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ... ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΒΡΙΣΚΩ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΛΑΙΨΩ... ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑ ΣΚΟΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΖΩ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΩ... 

Ξημερώνει... Βλέπω πιο καθαρά τη θάλασσα... Είναι γκρίζα κι αγριεμένη... Ας το ΠΑΛΑΙΨΩ μία φορά ακόμη... Για Μένα... Για ΚΕΙΝΗ... Με θέλει Δυνατό... ΚΑΛΗΜΕΡΑ... ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΜΕΡΑ... ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΖΩΗ... 

 "ΚΑΠΟΥ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΚΕΙΝΗ"