" Αθώος ? "

      Έχει περάσει ακριβώς ένας χρόνος από τότε... 6 Απριλίου 2012... Ώρα 14 και 40' το μεσημέρι... Βγαίνω τρέχοντας από μιά παγερή αίθουσα δικαστηρίου... Είμαι πολύ μακρυά... Εκατοντάδες χιλιόμετρα μας χωρίζουν... Ανάμικτα συναισθήματα... Χαράς για την απόφαση που μόλις πριν λίγα λεπτά έχει ανακοινωθεί... Θλίψης που δεν Σ΄ έχω δίπλα μου, κοντά μου... Να μοιραστώ Μαζί Σου... Και μόνο Μαζί Σου... αυτό που νιώθω...
           Είσαι η Πρώτη που παίρνω τηλέφωνο... Πως θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά; Θέλω να μάθεις ΕΣΥ Πρώτη τα ευχάριστα νέα... 
          Απάντησες με το πρώτο χτύπημα... 
          Θαρρώ πως κρατούσες το τηλέφωνο στο χέρι... 
          Θαρρώ, πως όλη μέρα, δεν το είχες αφήσει από το χέρια Σου... 
          Αγωνιούσες... Περίμενες αυτό το τηλεφώνημα... 
          Δεν ρώτησες τι κάνω... Δεν ρώτησες πως είμαι... 
Έβγαλες μόνο μιά κραυγή... Μιά κραυγή σαν ουρλιαχτό!!!  
" Αθώος ;"... 
Ξαναπέστο, Σου είπα... 
" Αθώος ;"... 
Ξαναπέστο, Σου είπα πάλι... 
" Αθώος ;"... 
Πέστο πάλι... 
" Αθώος !!!"... είπες με απόλυτη σιγουριά τώρα... 
Ναι Αγάπη μου...  " Αθώος !!! " 
Όσο αναπνέω δεν θα το ξεχάσω ποτέ!!!
Σ' Ευχαριστώ που Ήσουν εκεί... Κι ας είμασταν εκατονταδες χιλιόμετρα μακρυά...
ΕΣΥ, Ήσουν εκεί... Κοντά μου... Δίπλα μου... 
Ποτέ δεν θα το ξεχάσω...

Σ' Αγαπώ... Να Προσέχεις...